واژه شکست ایمپلنت گاهی گیج کننده است چرا که ترم های متفاوتی شرایط مشابهی را توضیح می دهند که گاهی برعکس هم هستند. به همین دلیل ییوایدن و میش یک ترمینولوژی برای شکست ایمپلنت پیشنهاد کردند که در آن مثل اغلب دسته بندی های اولیه از دوره زمانی شکست ایمپلنت استفاده شده بود. بسیاری از شکست ایمپلنت را نمی توان به شکل ایده آل با زمان بروز مشکل توضیح داد که در این نامگذاری به آن ها اشاره ای نشده است.
راهنمای استتیک کراون ایمپلنت توسط هنای و همکارانش پیشنهاد شد تا به عنوان یک ابزار آبجکتیو برای ارزیابی استتیک تک کراون های متکی بر ایمپلنت و وضعیت بافت های اطراف آن ها مورد استفاده قرار گیرد. نکته مهمی مثل استتیک به ندرت در مطالعات ارزیابی کننده مورد بررسی قرار گرفته است. می توان استتیک را به صورت سابجکتیو و آبجکتیو مورد ارزیابی قرار داد. در روش سابجکتیو از پرسشنامه هایی استفاده می شود که باید بیمار آن ها را پر کند.
روش آبجکتیو امتیاز دادن، توسط یک ناظر حرفه ای انجام می شود که هرگز در زمینه ایمپلنت های دندانی آموزش ندیده است. جمت ایندکسی برای ارزیابی ارتفاع مخاط اینترپروگزیمال مجاور رستوریشن های ایمپلنت تک واحدی ارائه کرده ولی کل کانتور پری – ایمپلنت و ساختار سطحی را در نظر نگرفته است. یک روش امتیازدهی آبجکتیو به تفکیک موارد مختلف شناخت دقیقی را نسبت به نتیجه استتیک یک درمان مشخص تأمین کرده و همچنین انجام آنالیز برای بهبود درمان جراحی یا پروتز را تسهیل می نماید. همچنین مقایسه نتیجه استتیک به عنوان عملکرد زمان برای آنالیز ثبات روش درمانی میسر می شود.
مطالب مرتبط: